Światowy Dzień Choroby Parkinsona

11 kwietnia obchodzimy Światowy Dzień Choroby Parkinsona. Lekarze na całym świecie uczą i uświadamiają jaki wpływ ta choroba wywiera na ludzi na całym świecie.

Ponieważ nie ma lekarstwa na chorobę Parkinsona, co roku organizowane są różnego rodzaju akcje mające na celu podniesienie świadomości oraz zebranie potrzebnych funduszy na wsparcie osób żyjących z tą chorobą, poprawę jakości ich życia.

Diagnoza zawsze jest przerażająca. Obecnie na chorobę nie ma lekarstwa. Do 50% osób z chorobą Parkinsona cierpi na lęk lub depresję w pewnym momencie choroby. Schorzenia te są często pomijane i niediagnozowane.

Choroba Parkinsona jest postępującym schorzeniem neurologicznym i drugą najczęstszą chorobą neurodegeneracyjną. „Parkinson” jest inny dla każdego. Różne objawy, różne doświadczenia. Zazwyczaj objawy pojawiają się powoli, a wraz z postępem choroby objawy niemotoryczne stają się coraz częstsze. Wczesne objawy to drżenie, sztywność, spowolnienie ruchów i trudności z chodzeniem. Mogą również pojawić się problemy z funkcjami poznawczymi, zachowaniem, snem i układami sensorycznymi. Otępienie w chorobie Parkinsona jest powszechne w zaawansowanych stadiach. Osoby, których członek rodziny jest dotknięty chorobą, są narażone na zwiększone ryzyko zachorowania, a niektóre geny są dziedzicznymi czynnikami ryzyka. Zagrożenia środowiskowe obejmują narażenie na pestycydy i wcześniejsze urazy głowy.

Rozpoznanie choroby Parkinsona opiera się głównie na objawach, zwykle związanych z motoryką. Choroba Parkinsona zwykle występuje u osób w wieku powyżej 60 lat, z których około jednego procenta jest dotknięte chorobą. U osób poniżej 50 roku życia nazywa się ją chorobą Parkinsona o wczesnym początku. Średnia długość życia po diagnozie wynosi 7–15 lat. Nie jest znane lekarstwo na chorobę Parkinsona, a leczenie ma na celu złagodzenie objawów.

Nazwa choroby pochodzi od angielskiego lekarza Jamesa Parkinsona, który opublikował pierwszy szczegółowy opis w "Eseju o porażeniu drżącym" w 1817 roku. Dopiero kilkadziesiąt lat później, w latach siedemdziesiątych XIX wieku, dolegliwość ta została nazwana chorobą Parkinsona (czasami nazywaną PD). Kiedy francuski neurolog Jean Martin Charcot podjął i kontynuował pracę rozpoczętą przez dr Parkinsona, Charcot nazwał chorobę na jego cześć.

Pierwszy Światowy Dzień Parkinsona odbył się w 1997 roku. Został on zapoczątkowany przez współpracę między Światową Organizacją Zdrowia a Europejskim Stowarzyszeniem Choroby Parkinsona (EPDA), przy czym obie grupy koncentrują się na podnoszeniu świadomości i wsparciu dla badań i informacji dotyczących zapobiegania i leczenia tego schorzenia. Obecnie jest to oficjalne święto WHO wspierane przez Organizację Narodów Zjednoczonych.

Jednym z głównych symboli choroby Parkinsona jest czerwony tulipan, który został ustanowiony podczas 9. Światowego Dnia Choroby Parkinsona na konferencji w Luksemburgu.